Dzień 28 września 2022r był dniem niezwykle ważnym w Naszym Domu. To właśnie tego dnia celebrowaliśmy dziewięćdziesiątą rocznicę istnienia Naszego Domu. Świętowanie rozpoczęliśmy Mszą Św. w Kaplicy Naszego Domu, po której wszyscy zgromadzeni udali się na salę widowiskową. Tam mieliśmy okazję obejrzeć prezentację naświetlającą dzieje naszego domu i jego założycielki - Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej, a także wysłuchać wspomnień i historii powstania domu. Wszyscy wspólnie świętowaliśmy ten szczególny Jubileusz.
Matko Wincento!
W tym Jubileuszowym Dniu pragniemy wyrazić, naszą cześć i miłość.
Dziękujemy za Twoją obecność wśród nas. Twój matczyny wzrok spoczywa stale na nas.
Oddajemy Ci nasze serca - Ty je najlepiej znasz.
Pragniemy Ci powiedzieć - tak jak mówi się Matce o wszystkim, co stanowi przedmiot naszych nadziei, ale i trosk, naszych radości, ale i smutków, obaw.
Czy potrafimy wszystko wypowiedzieć, nazwać po imieniu?
Wymagało by to zbyt wiele czasu, była by to długa litania spraw.
Choć więc nawet głośno tego nie wypowiadamy, Ty o Matko wiesz najlepiej bo Matka zawsze wie.
Zechciej przyjąć i zechciej wysłuchać tej naszej prośby bez słów.
A nade wszystko przyjmij wyrazy naszej gorącej wdzięczności za to, że Jesteś z nami, że czuwasz codziennie, zwłaszcza w dzisiejszym uroczystym dniu.
I pozostań!
Bądź z nami, bo tego potrzebujemy!
Mów do nas swoją prostotą i świętością!
I wyproś nam tę łaskę, abyśmy nie zagubili wrażliwości na głos Twojej wśród nas obecności - Amen.
Jubileuszowa radość...Jubileuszowe zadumanie...Jubileuszowe zamyślenie...
może zadziwienie...i Jubileuszowe dziękczynienie.
Jak Ci Boże dziękować, żeś nam dał tak wiele!
Przeżyte dni i lata mierzone wschodem i zachodem słońca.
Naznaczane i wypełniane przez dni pracy, modlitwy, służby drugiemu człowiekowi,
czasem w cierpieniu i bólu, a także i przede wszystkim w łasce Bożej.
Były też chwile i dni przeżyte w radości, uniesieniu, wyciszeniu, pełnym wesela przeświadczeniu,
że to jest ta droga, którą wskazała Matka Wincenta.
Więc idziemy, jesteśmy wciąż w drodze... Jak rwąca rzeka unosi swe wody... tak upłynęły te lata pod wejrzeniem Bożym.
I stąd to Jubileuszowe dziękczynienia radość, której nie da się wypowiedzieć.
To jedynie można wypowiedzieć melodią chorału:
-,, Haec est dies, quam fecit Dominus"
" To jest dzień, który dał Pan"-
